پروتز سینه

بیماران معمولا کاندید پروتز سینه میباشند به دلایل زیر:

1  – وقتی که از سایز و شکل سینه خود راضی نیستند.

2   – وقتی که به طور مادرزادی دچار فقدان یا دفورمیتی سینه خود میباشند.

– 3   می خواهند به فرم اولیه سینه خود برگردند مثلا بعد از زایمان.

– 4   می خواهند عدم تقارن سینه های خود را اصلاح کنند.

– 5   بعد از جراحی های پستان به علت سرطان پستان که کاندید باز سازی سینه بعد از برداشتن سینه میباشند.

این را باید بدانید که توقعات شما از این جراحی باید واقع بینانه باشد و نباید کمال گرا باشید وباید بدانید که هر جراحی به هر حال ریسک و عوارض خود را دارد و ممکن است در آینده لازم باشد که پروتز جایگزین یا تعویض گردد .

دو نوع پروتز سینه وجود دارد :

-1  آب نمکی یا saline

-2  سیلیکون یاsilicon

پروتز های آب نمکی در حال حاضر مصرف بسیار کمی دارند واکثرا پروتز های سیلیکونی استفاده میشود و پروتز های سیلیکونی هم به نوبه خود دو نوع هستند  1 ) گرد یا (round) قطره اشکی یا  (Anatomical).

پروتز های سیلیکونی از ژل سفت تشکیل شده است که هنگام پاره شدن پروتز هم شکل خود را حفظ میکنند.

پروتز های گرد یا round  دو مشخصه دارند که یکی قطر پروتز و دیگری ارتفاع یا (projection) یکی از عوامل محدود کننده در کارگزاری پروتز قطر پروتز میباشد که باید دانست نمی توان پروتزبا عرض  بیشتر از خود سینه داخل آن گذاشت عرض سینه ها حدود 9-13 سانتیمتر است لذا فقط میتوان پروتز با همین عرض را داخل آن گذاشت . عامل محدود کننده دیگر میزان کشش پوست روی سینه می باشد باید نوک سینه را با فشار به سمت بیرون کشید و مشخص کرد که چه مقدارنوک سینه کش می آید . و حدودا بین 4-6 سانتیمتر پوست کش می آید لذا ارتفاع پروتز نیز حد اکثر همین مقدار میباشد.

از سه طریق میتوان پروتز سینه را کار گذاشت:

1  – از برش حدود 4 سانتی متر زیر سینه

2  – با برش از دور هاله تیره رنگ سینه

3  – برش زیر بغل

بهترین و کم عارضه ترین روش پروتز سینه:

برش زیر سینه میباشد ولی عارضه آن اسکار میباشد البته این اسکار حداکثر 4-5 سانتیمتر میباشد و در محل زیر سینه محو میشود . برش از هاله تیره رنگ دور سینه یا آرئول معمولا وقتی انجام میشود که قطر آرئول سینه حدودا 3-4 سانتیمترباشد. و برش ازناحیه زیر بغل نیز با اشکالات فراوانی همراه است اگر چه اسکار آن محو وغیر قابل دیدن است ولی میزان عوارض و عمل مجدد بسیار زیاد است و توصیه نمیشود .

روی عضله یا زیر عضله : این سوال به طور مکرر پرسیده میشود که پروتز را روی عضله میگذارند یا زیر عضله باید گفت در صورتی که قطر بافت سینه در قسمت های فوقانی سینه  بیشتر از 2.5 سانتیمتر باشد میتوان پروتز را زیر عضله گذاشت و اگر قطر بافت سینه در قسمت های فوقانی کمتر از 2.5 سانتیمتر باشد باید زیر عضله پکتورایس ماژور pectolaris) (major   گذاشته شود . هر کدام از این روشها فواید و ضررهایی خواهند داشت. در پروتز های روی عضله احتمال لمس لبه پروتز و برجسته شدن لبه های پروتز بیشتر است ولی میزان بیرون زدگی سینه یا به اصطلاح projection  سینه هم بیشتر است که زیباتر به نظر میرسد در حالی که وقتی پروتز در زیر عضله گذاشته میشود چون یک پوشش بسیار خوبی بر روی پروتز ایجاد میشود لمس پروتز کمتر احتمال دارد و میزان جابجایی پروتز نیز کمتر است ولی باید دانست که عضله باید از اتصالات داخلی و تحتانی و داخلی به استخوان جناح جدا شود که مختصری دردناکتر است  .

عوارض احتمالی پروتز سینه :

شایع ترین عارضه عفونت وجمع شدن خون وسروما به دور پروتز میباشد که نادر است . در صورت عفونت باید حتما پروتز را خارج کرد و درمان آنتی بیوتیک را شروع کرد و میتوان بین 3 تا 6 ماه بعد مجددا پروتز را گذاشت . عارضه بسیار مهم دیگر ایجاد کپسول به دور پروتز میباشد که در این صورت یک بافت سفت به دور پروتز ایجاد میشود وهمراه است با درد و احساس سفتی در لمس پروتز .

علت ایجاد این عارضه نا مشخص است و بستگی به عوامل ناشناخته دارد ولی به طور کلی چنانجه پروتزاز زیر عضله گذاشته شود ریسک ایجاد کپسول کمتر میشود و هر چقدر پروتز بزرگتر باشد وبه عضله سینه فشار بیشتری وارد کند احتمال این عارضه بیشتر است . در مراحل اولیه تشکیل پروتز میتوان صبر کرد و پروسه را دنبال کرد ولی چنانچه کپسول سر تا سر پروتز را فراگیرد باید پروتز به همراه این کپسول در آورده شود  و بین 6 ماه تا 1 سال بعد پروتز را مجددا گذاشت .

در بعضی موارد که سینه دچار افتادگی خفیف است و یا به اصطلاح پتوز ptosis  درجه 1 یا gradeI دارد مخصوصا در زنان که سابقه شیر دهی داشته اند بهتر است از روش duale plane  استفاده شود در این روش بخشی از پروتز در زیر و بخشی از عضله زیر بافت نرم گذاشته میشود.

این توضیحات اضافه شود که در زنانی که دچار افتادگی سینه هستند نتایج عمل جراحی پروتز سینه ایده آل نخواهد بود وحتما بعد از عمل نیز درجاتی از افتادگی سینه را خواهند داشت.

محل قرار دادن پروتز سینه :

درچه افرادی لازم است همزمان با پروتز لیفت یا بالا کشیدن سینه انجام شود ؟

به طور کلی افتادگی سینه به 3 دسته تقسیم بندی میشود که در grade (I)  نوک سینه در بالا و یا محاذات خط یا چین تحتانی قرار میگیرد در این افراد پروتز به تنهایی کفایت میکند .

Grade2  وقتی است که نوک سینه در زیر چین تحتانی سینه قرار میگیرد در این افراد لازم است همزمان لیفت سینه با پروتز سینه انجام گیرد. در لیفت سینه یک برش عمودی و یک برش دور تا دور هاله تیره سینه انجام میشود.

دستورات بعد ازعمل جراحی پروتز سینه :

شما ممکن است بعد از جراحی احساس سفتی و کشیدگی پوست در ناحیه سینه داشته باشید که کاملاً طبیعی است  و تا چند ماه کاهش حس درناحیه نوک سینه داشته باشید، که به مرور زمان برطرف می شود.

در چند هفته اول بهتر است از انجام کارهای فیزیکی سنگین خودداری شود ولی رانندگی مانعی ندارد. لازم است ۳ سال بعد از پروتز MRI سینه انجام گیرد و بعد از آن هر ۲ سال به طور روتین MRI  انجام شود .بهتر است در یک ماه بعد از پروتز، سوتین به طور مداوم پوشیده شود تا از ریسک جا به جایی جلوگیری شود.

در خاتمه یادآوری این نکته را ضروری می دانم که در اکثر موارد افراد در هنگام مراجعه خواهان  سایز پروتز سینه بزرگتر می باشند که به علت سنگینی و کشش بیش از حد پوست و فشار پروتز به بافت های مجاور و ایجاد عوارض و صدمات بسیار، در اکثر موارد به جراحی مجدد و درآوردن پروتز می انجامد به همین دلیل بهتر است در اکثر موارد از پروتزهایی با سایز متوسط استفاده کرد.